Czy logopeda powinien być perfekcjonistą w myśleniu i działaniu? Na ile perfekcjonizm pomaga, a na ile przeszkadza w terapii?
Autor: Anna Skoczek
dr n. hum.; Adiunkt w Katedrze Psychopedagogiki Akademii Ignatianum w Krakowie oraz logopeda w Specjalistycznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej dla Dzieci w Wieku Przedszkolnym. Pełni funkcję kierownika podyplomowych studiów z zakresu logopedii i neurologopedii z elementami tyflologopedii na Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie. Bada specyficzne zaburzenia rozwoju językowego (SLI) u dzieci w wieku przedszkolnym, a także przypadki mutyzmu wybiórczego. Temu ostatniemu zagadnieniu poświęciła publikację Mutyzm – zagadnienia teorii i praktyki. Od wielu lat zgłębia problematykę jąkania u dzieci – rozwojowej niepłynności mowy oraz jąkania wczesnodziecięcego. Autorka wielu publikacji naukowych, poświęconych wymienionym zagadnieniom (SLI, mutyzm, jąkanie), starająca się łączyć najnowsze doniesienia naukowe z doświadczeniami zdobywanymi w codziennej pracy z dziećmi. Recenzentka kilku publikacji naukowych i poradnikowych z dziedziny logopedii. Członek PZL oraz PTL.
Badanie małego dziecka, u którego podejrzewamy występowanie specyficznych zaburzeń językowych, jest procesem wieloaspektowym. Wymaga od zespołu diagnostów dokładnego opisania odstępstw od normy, próby ustalenia ich przyczyn i rokowań na przyszłość w celu zaplanowania strategii postępowania terapeutycznego.