Proces diagnozowania giełkotu obejmuje następujące etapy: rozpoznanie objawów (symptomatologia), wskazanie hipotetycznych przyczyn (etiologia), określenie struktury zaburzenia (patomechanizm), odróżnienie go od zaburzeń podobnych (diagnoza dyferencjalna), ustalenie jednostki zgodnej z klasyfikacjami (nozologia). Dobra diagnoza jest fundamentem efektywnej terapii.
Autor: Teresa Sarnowska
mgr; Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Ostrowi Mazowieckiej, neurologopeda, pedagog specjalny, provider treningów słuchowych, aktywny doagnosta.