Proces diagnozowania giełkotu obejmuje następujące etapy: rozpoznanie objawów (symptomatologia), wskazanie hipotetycznych przyczyn (etiologia), określenie struktury zaburzenia (patomechanizm), odróżnienie go od zaburzeń podobnych (diagnoza dyferencjalna), ustalenie jednostki zgodnej z klasyfikacjami (nozologia). Dobra diagnoza jest fundamentem efektywnej terapii.
Autor: Monika Wójcik
dr; Dyrektor Przedszkola Niepublicznego „Kraina Uśmiechu” w Rzeszowie, neurologopeda, wykładowca, współautorka kilku artykułów.