Termin „narracja” wywodzi się od łacińskiego słowa narratio (opowiadanie) i pierwotnie związany był ze sposobem organizacji wypowiedzi monologowej. Przez lata badana i opisywana na gruncie literaturoznawstwa, narracja stała się obecnie problemem interdyscyplinarnym. Postrzegana jako struktura pamięciowa, zawiera schematy związane z kształtem wypowiedzi, elementami strukturalnymi tekstu, które ujawniają związki między mózgiem, językiem a umysłem (Labov, Waletzky 1967).
Autor: Joanna Kuć
dr hab.; Pracownik badawczo-dydaktyczny Uniwersytetu w Białymstoku. Zajmuje się językoznawstwem stosowanym oraz diachronicznym, jest specjalistą neurologopedą i glottodydaktykiem, autorką dziewięciu książek oraz stu artykułów. Jej zainteresowania badawcze, skupione wokół zagadnień historii języka polskiego, antroponimii, chrematonimii, socjologii języka, rozwoju mowy dziecka, zaburzeń mowy, komunikacji i genologii lingwistycznej, wzbogacają także prace glottodydaktyczne. Krąg jej dociekań naukowych stanowi też neurolingwistyka oraz procesy towarzyszące przyswajaniu języków L1 i L2.