W edukacji i terapii logopedycznej ustawicznie zadajemy sobie pytania: Jak dziecko, które nie słyszy lub ma zaburzenia w percepcji na drodze słuchowej odkrywa, zapamiętuje i odtwarza lub tworzy reguły użycia systemu językowego w interakcjach komunikacyjnych? W jaki sposób dziecko z głuchotą prelingwalną w naturalnych sytuacjach społecznych jest aktywnym odkrywcą-twórcą języka podczas komunikowania się z otoczeniem? Jakie formy komunikacji wspomagającej są korzystne dla zróżnicowanych osób z niepełnosprawnością słuchu?
Autor: Grażyna Gunia
dr hab. prof. nadzw. UP Surdopedagog, logopeda, nauczyciel akademicki w Instytucie Pedagogiki Specjalnej Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Główne kierunki jej badań i zainteresowania naukowe związane są z pedagogiką specjalną, rehabilitacją osób głuchych i słabosłyszących, logopedią, pedagogiką zdrowia i promowaniem zdrowia osób z niepełnosprawnością.