Zdiagnozowanie zespołu Aspergera nadal napotyka na duże trudności, mimo ustanowienia kryteriów jego rozpoznania, które znane są od 20 lat. Badania dotyczące tego zaburzenia wskazują, że rodzice dzieci z ZA są dość wcześnie zaniepokojeni ich nietypowym rozwojem (średnio kiedy dziecko ma 3 lata) i dość szybko (po około 1 roku) poszukują pomocy u profesjonalistów. Prawidłowe rozpoznanie zostaje jednak postawione z dużym opóźnieniem – najczęściej pomiędzy 10. a 13. rokiem życia. Profesjonaliści zbyt często uspokajają rodziców lub opiekunów, uznając, że wszystko jest w porządku lub że prezentowane problemy są wariantem rozwojowym, który ustąpi wraz z wiekiem dziecka.
Autor: Gabriela Jagielska
Doktor nauk medycznych, pediatra, specjalista psychiatrii dzieci i młodzieży z ponad 25-letnim doświadczeniem klinicznym, adiunkt Kliniki Psychiatrii Wieku Rozwojowego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ordynator Oddziału Dziennego Psychiatrii Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego w Warszawie, terapeuta rodzinny, współautor książki pt.: „Autyzm i zespół Aspergera”, wyd. PZWL.