Kształtowanie kompetencji komunikacyjnych, czyli wiedzy i umiejętności umożliwiających zrozumienie przekazu rozmówcy oraz adekwatne formułowanie własnych wypowiedzi, stanowi jedno z priorytetowych zadań terapeutycznych logopedy (Porayski-Pomsta 2005). Logopeda odgrywa kluczową rolę w tym procesie przez współpracę z nauczycielami, ze specjalistami i z rodzicami, wspólnie wspierając rozwój językowy oraz społeczny dziecka. Niepełnosprawność wzroku pociąga za sobą wiele negatywnych konsekwencji w różnych obszarach funkcjonowania.
Autor: dr Izabella Kucharczyk
Doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, magister psychologii, terapeuta integracji sensorycznej; absolwentka Wydziału Pedagogiki i Psychologii UMCS w Lublinie w zakresie tyflopedagogiki i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością, adiunkt w Instytucie Pedagogiki Specjalnej Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Terapeuta dzieci i młodzieży z trudnościami w uczeniu się, z niepełnosprawnością wzroku i z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego. Jej zainteresowania naukowe dotyczą problematyki wyobrażeń surogatowych, rozumowania przez analogię, funkcji wykonawczych, procesów poznawczych, relacji społecznych, posiadanych zasobów (takich jak: poczucie koherencji, poczucie własnej skuteczności, poczucie kontroli) u osób z niepełnosprawnością wzroku. Prowadzi ponadto badania procesów regulacyjnych u uczniów z dysleksją oraz ich spostrzegania.