Komunikacja wspomagająca i alternatywna (ang. augmentative and alternative communication, AAC) jako dziedzina oferuje szeroki wachlarz pomocy komunikacyjnych i strategii umożliwiających porozumiewanie się tym, którzy zupełnie nie mówią, lub uzupełnienie, wsparcie wypowiedzi w przypadku osób używających zrozumiałej mowy częściowo. Niekiedy narzędzia oferowane przez AAC są potrzebne tylko do ekspresji językowej, kiedy indziej – konieczne, by osoba rozumiała kierowane do niej komunikaty. Aby podejmować adekwatne i skuteczne działania z użyciem AAC na różnych etapach interwencji, niezbędne są dane diagnostyczne zbierane przez zespół terapeutyczny.
Autor: Alina Smyczek
Logopeda, nauczyciel dyplomowany i praktyk z 20-letnim stażem, pracuje z dziećmi z niepełnosprawnością i ze specjalnymi potrzebami w komunikowaniu się w Zespole Szkół Specjalnych nr 11 w Krakowie, stosując wspomagające i alternatywne metody komunikowania się (AAC) oraz technologię wspomagającą (AT). Szkoleniowiec i prelegent konferencji w Polsce i za granicą, wykładowca na wydziałach pedagogiki specjalnej, logopedii, neurologopedii w Krakowie i Warszawie. Współpracownik komisji eksperckich MEN ds. specjalnych potrzeb edukacyjnych oraz wczesnego wspomagania rozwoju, założyciel Stowarzyszenia „Mówić bez słów”, prezes zarządu III i IV kadencji.